Artykuł z gazety: Västerbottens Kuriren
Dobry rok, aby zobaczyć podniebny pokaz na północy
SEZON ZORZY PÓŁNOCNEJ. W północnej części Szwecji na niebie można teraz zaobserwować przepiękne zjawiska świetlne. Szansa, aby zobaczyć piękne kolorowe wzory tej zimy są wyjątkowo duże.
Gdy naładowane cząstki pochodzące ze słońca zderzają się z atomami i cząsteczkami jonosfery ziemskiej tworzy się światło, które jest widziane na niebie jako tańcząca gra świateł, zarówno w ciemne jak i jasne zimowe noce.
Zdjęcia wykonane z góry przez astronautów ze stacji kosmicznej iSS. Zorza polarna na północnym Tromsö jesienią 2014 - fot. Jan Morten Björn
Gdy naładowane cząstki pochodzące ze słońca zderzają się z atomami i cząsteczkami jonosfery ziemskiej tworzy się światło, które jest widziane na niebie jako tańcząca gra świateł, zarówno w ciemne jak i jasne zimowe noce.
Aktywność słoneczna oraz prawdopodobieństwo, że gołym okiem będzie można zobaczyć kosmiczne kolizje - zdaniem naukowców zmienia się w cyklach około 11-letnich.
- Prawdopodobieństwo wystąpienia zorzy jest największe, kiedy występuje maksymalna aktywność słońca a spada po okresach, takich jak teraz o których mówi badacz Urban Bräddström z Instytutu Fizyki Kosmicznej w Kirunie, który rozpoczął swoje pomiary zwiazane ze zjawiskiem zorzy już w 1990 roku.
- To jest niespokojnie piekno, ale również okno dla kosmosu i plazmy z wszechświata.
Kolor tych tańczących świateł uzależniony jest od atomów lub cząsteczek, jakie zderzają się z cząsteczkami pochodzącymi ze słońca i na jakiej wysokości to ma miejsce.
Najczęściej wystepująca zielona zorza powstaje z atomów tlenu, podobnie jak czerwona.
- Później zmienia sie na oszałamiająco piekny niebiesko-fioletowy. To elektrony zderzają się z czasteczkami azotu - mówi Urban Bräddström.
Polowanie na zorzę polarną - gdzie najlepiej obejrzeć ją tej zimy?
- To jest niespokojnie piekno, ale również okno dla kosmosu i plazmy z wszechświata.
Kolor tych tańczących świateł uzależniony jest od atomów lub cząsteczek, jakie zderzają się z cząsteczkami pochodzącymi ze słońca i na jakiej wysokości to ma miejsce.
Najczęściej wystepująca zielona zorza powstaje z atomów tlenu, podobnie jak czerwona.
- Później zmienia sie na oszałamiająco piekny niebiesko-fioletowy. To elektrony zderzają się z czasteczkami azotu - mówi Urban Bräddström.
Północna bogini świtu
Zorzą północy nazywa się różnokolorowe światła, które można zobaczyć na niebie w północnych częściach świata. Łacińska nazwa tego podniebnego fenomenu to auroa borealis. Aurora jest boginią świtu w rzymskiej mitologii a borealis oznacza północny.
Południowy odpowiednik zorzy północy to zorza południa. W skrócie obydwa te różnorodne światła nazywane są zorzami polarnymi.
Południowy odpowiednik zorzy północy to zorza południa. W skrócie obydwa te różnorodne światła nazywane są zorzami polarnymi.
Polowanie na zorzę polarną - gdzie najlepiej obejrzeć ją tej zimy?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz